Prenteboeke 1/2020:
Baker-Smith, Grahame: Die ritme van
die reën( PROTEA, 2020). Uit Engels vertaal deur Deborah Steinmair.
Hierdie
pragtige poëtiese teks en illustrasies is ‘n viering van water en die reën
waarsonder ons aarde nie kan bestaan nie.
Isak neem
die leser saam op ‘n ontdekkingstog waar hy, soos die reën val, sy waterbottel
vul en die stroompies bergaf volg tot dit aansluit by die rivier , by ‘n
waterval aftuimel en uiteindelik in die oseaan uitmond. Die seewater word mis
en dryf na ‘n verre dorstige land. ‘n Nuwe rivier vloei weer terug na die see.
Die siklus is voltooi.
In 2011 het
die skrywer die Greenaway medalje verower vir sy kinderboek, Farther. Die ritme van die reën is ‘n
ongelooflik spesiale prenteboek ,sowel tematies as deur die sagte gevoelvolle
illustrasies . Die omslag met die vallende druppels is treffend. Hoogs
aanbeveel.
Davies, Benji: Ouma voëltjie( PROTEA,
2020).
Soos sy
vorige twee prenteboeke , Die
Stormwalvis en Oupa se eiland, is Ouma
se voëltjie weereens ‘n treffende bydrae tot boeke wat die see en omgewing
met groot deernis uitbeeld. Noi gaan in
die somer by sy ouma bly. Sy woon op ‘n klein rots alleen. Sy is altyd besig,
en Noi moet maar himself besig hou. So beland hy in ‘n grot waar ‘n klein
voëltjie by hom aansluit. Ouma kom tot sy redding , en die res van die somer
geniet hulle saam en gaan op menige verkenningstogte.
Die see,
maar ook die verhouding tussen ‘n ouma en haar kleinseun word liefdevol
uitgebeeld. Die teks is lekker groot en lees maklik; die illustrasies tref met
Noi se heldergeel reënjassie wat teen die grysblou kleure van die see en rotse
uitstaan. Hy bring klelur in die lewe vansy ouma, en selfs die klein voëltjie
word lief vir haar. Hoogs aanbeveel.
Jones, Richard: Pootjies: (PROTEA,
2020).Vertaal in Afrikaans deur Kristèl de Weerd.
Pootjies is
‘n verlore klein hondjie , sonder ‘n huis en al wat hy het is ‘n rooi serp.
Hy volg ‘n
dartelende blaar toe dit wegdryf in die nag. Nou bevind hy hom in die stad, en
weet dat hy ‘n huis moet vind. Maar oral
wor hy weggejaagm Hy beland in ‘n park met hoë bome. Hy maak vir hom ‘n nessie
van klippies en blarewaarin hy opkrul. Maar skielik verskyn ‘n dogtertjie wat
sy rooi serp nah om uithou. Hy het iemand gevind wat hom aanvaar en nou het hy
‘n eie huis.
Die verhaal
van ‘n eensame hondjie wat op soek is na ‘n tuiste sal byval vind by elke jong
lesertjie met ‘n liefde vir diere en met die behoefte om hul te versorg en lief
te hê.
Die omslag
van die boek met sy naam Pootjies in verskillende kleure geskryf teen ‘n roomkleurige
agtergrond, en daarby die klein bruin hondjie met die rooi serpie om sy nek,
wat klein en verdwaal lyk teen die agtergrond,
is treffend en werk. Mooi bydrae.
Sussman, Michael: Mynhardt die
moeilike kind(PROTEA, 2020). Illustrasies deur Júlia Sardá. Vertaal in
Afrikaans deur Rentia Bartlett-Möhl.
Mynhardt se
ouers lees die boek Hoe om ‘n moeilike
kind te hanteer, en op Mynhardt se opmerking dat ‘n yslike kobra uit sy kas
uitgekom het, is hulle reaksie maar net dat hy te oud is om hom van monsters te
verbeel.
Hulle raad
vir sy verbeeldingsvlugte is om hom in die werk te steek, maar na ‘n
middagslapie word hy sowaar deur die
kobra ingesluk terwyl hy op sy blokfluit oefen!Sy ouers dink dit is ‘n
slangkostuum, en steur hulle nie aan sy stem binne die kobra wat vertel dat die
slang hom regtig ingesluk het nie.
Hy eet so
saam met sy ouers, en gaan op ‘n wandeling saam met hulle . Sy nefie word
uitgenooi om die aand by hom te kom slap, maar gelukkig maak Mynhardt ‘n plan
om hom van die slang te bevry.
Die skrywer
is ‘n kliniese sielkundige, en hy skaar hom by die seun wat eintlik moeilike
ouers moet hanteer, en nie andersom nie.
Die
illustreerder vul die teks treffend aan met die reuse rooi slang wat elke
lesertjie grootoog sal laat luister en kyk. Die donker kleure skep die regte
somber atmosfeer in die aand,en die “formele” p;asings van sy ouers in ‘n
gestruktueerde toneel met sterk lyne baie formeel, suggereer die swak
verwyderde kommunikasie tussen die seun en sy ouers. Baie oorspronklik en uniek. Hoogs aanbeveel.
Valentine, Rachel: Moenie met ‘n prinses mors nie! ( H&R,
2020). Illustrasies deur Rebecca Bagley. In Afrikaans vertaal deur Kobus
Geldenhuys.
‘n Pragtige
koningkryk word bedreig deur ‘n troll wat alles om hom verwoes en die onderdane
in vrees laat leef. Die koning waarsku sy drie kleindogters om nie met die
trolskoor te soek nie. Hulle is egter vasberade om die trol te konfronteer en
‘n les te leer. ‘n Betowerde woud stuit
hulle nie, ook nie krioelende spinnekoppe nie, ook nie ‘n gebreekte brug met
die trol aan die anderkant van die kloof nie. Nadat hulle hom gevang het in ‘n
wasgoedlyn, wag ‘n verassing op die drie.
‘n Vrolike
beweeglike teks en illustrasies wat jong lesers sal geniet, veral sal dogters
identifiseer met die drie prinsessies wat nie met hulle laat mors nie, en
planne kan maak om probleem situasies te hanteer. Bagley se illustrasies is vol humor, die
gesigsuitdrukkings van die karakters spreek boekdele, en elke situasie is groot
pret om saam met die skrywer te deel. Die
boek behoort goed ontvang te word en sal gewild wees. Lekker ligte leesstof,
tog met ‘n mooi boodskap.